Drodzy moi!

Muszę z patosem, bo to dla mnie bardzo ważne wydarzenie! Otóż zdecydowanie zmieniam swoje miejsce w sieci- netmuzyka, jakkolwiek zajebista kiedyś nie była (wiem; wierzę, że była) to jednak nie jest to formuła dla obecnego Pierre’a Melą. No po prostu- nie odnajduję się w dotychczasowej stylistyce jednak, nie zamierzam się w niej odnajdywać, mam do niej szacunek, ale potrzebuję czegoś innego.

Minimalistycznego, nieosobistego.

Czegoś, co gdy TO tworzyłem było właściwie odskocznią; gwarantem, że nie uciekam stąd do niewiadomo gdzie, donikąd i znowu tu powrócę. Ale jak czas pokazał- tego właśnie potrzbuję.

W obecnym stanie ducha, ciała, popieprzenia i całej reszty- będę się w necie realizował pod adresem:

netaudio café

d e f i n i t y w n i e

To jest miejsce, gdzie jest wyłącznie samo sedno moich wyborów spośród nieogarniętych przestworzy darmowej muzyki. Nie pojawia się tam nic, co nie leciało co najmniej kilkukrotnie w moim odtwarzaczu. Zawsze można tego posłuchać przed pobraniem- zawsze jest plajerek (blogger tym zdecydowanie wygrywa z wordpressem, miażdżącą ma przewagę), zawsze można też za friko pobrać.

Kompletny minimalizm- nie ma komci, nie ma dat publikacji, nie ma całej blogowej otoczki. Niczego nie oczekuję od Was, to Wy macie oczekiwać najlepszego ode mnie. Po to właściwie to będę robił. Czasami wrzucając jakiś autorski miks, kawałek albo (nawet!) tekst. Cała nawigacja odbywa się poprzez klikanie w linki do gatunków muzycznych (jak wiadomo- nie zawsze to da się precyzyjnie określić)  i szperanie: starszy wpis/ nowszy wpis. Szlus.

Chcę mieć osobiste miejsce w sieci, do którego wchodzę posłuchać, jak tylko najdzie mnie ochota. To ma być z założenia bardzo czytelne miejsce- żadnych odjazdów webdesignerskich, kombinacji i naćkania. The cream of free music [czasami również po polsku].

Będzie mi nadzwyczaj miło, jeśli zechcecie dzielić ze mną to miejsce.

________________________________________________________________

Przaśnym bryskiem zakańczam, takim polskim.

Zdrowia & indżoj po raz ostatni na tej stronie!

Kiedy startowałem z netmuzyką uważałem, że ambient nie jest dobrym gatunkiem muzycznym.
Ajdiem też. Też uważałem, że nie jest.

Kiedy startowałem z netmuzyką miałem 32 lata.
Albo rok mniej, nie pamiętam ;). W każdym razie nie miałem „dzieścia” tylko już „dzieści”.

Kiedy startowałem z netmuzyką prawie nie miałem dzieci*.
*ale zasadniczo już właściwie miałem, bo córka urodziła się 3 stycznia tego samego roku, a wystartowałem w grudniu, więc była już spora. Ale nic nie kumała, więc właściwie jej nie było. NATOMIAST TERAZ MAM DWÓJKĘ I KUMAJĄ KURRRRWA, i ambient i IDM to nie jest wg nich dobra nuta :( Podobno.

Potem wszystko się przewartościowywać zaczęło, i nadal się przewartościowuje.

Kiedy startowałem z netmuzyką netlabeli było kilkaset. Może. Mocno marginalnie można było całą scenę traktować wówczas. Podobało mi się to.
Kiedy startowałem z netmuzyką byłem bliski apopleksji- tak bardzo wierzyłem, że to będzie coś zajebistego.

Kiedy startowałem z netmuzyką było ciemno.

Teraz jestem pięć lat mądrzejszy (??) i bardziej zrównoważony (!?) i lepszy.

I- niestety dla Ciebie- jestem starym zgredem, który lubi ambienty, IDM i technoidalne deeeeeep-duby. Z rzadka feakowe psychodele, postrocki wszeteczne i inszą avant-gardę.

Kiedy startowałem z netmuzyką lubiłem jazz.
Nadal uwielbiam jazz.

_____________________

Następny wpis będzie konkretnie nuzyczny- tym chciałem zajawić się od nowa.

A jak się nie podoba- wypierdalaj, serio.

Mam to w dupie.

co niby jest, ale oprócz mnie nikt go nie widział- uwierz, jest.

Po co zatem piszę na netmuzyce? Z przyzwyczajenia. I tęsknoty, ponieważ nowy blog nie jest taki zajebisty jak netmuzyka.

Jest cokolwiek wtórny.

Nie ma bigla, jajec i zasmażki. Jest hermetyczny jak skafander Hermaszewskiego. Goły jak amatorskie porno.

I jest chujowy jak chuj.

Dlatego piszę na netmuzyce- może dzięki temu zrozumiem, że nie dzieje się dobrze? Może artykułując pisemnie swoje przemyślenia odnośnie coś wpadnie mi do głowy oprócz tego, że…

…epoka blogów o netaudio już minęła?

nie umarłem.

na razie jestem niebytem, ale zaistnieję.

_____________________________

szukaj po wakacjach- będzie miodnie ;)

A poza tym, całej reszcie- WYPIERDALAĆ!

w tym miesiącu zaliczył absolutną porażkę ewer.

Zatem koniec tego bloga właśnie nastał.

Czy nastanie nowy blog? Może.

Jeśli Cię to interesuje, to szukaj po necie, staraj się. Może to, co znajdziesz, to będzie kontynuacja netmuzyki właśnie?

ŻEGNAM i dziękuję!

wypiękniał niejako i napęczniał kolejnymi dwoma wpisami. Tym razem będę szedł utartym szablonem, sztampą się będę posługiwał i nie będę wymachiwał chujami i kurwami. Będzie grzecznie.

Ważne jednak jest to [o ile nie jest to najważniejsze at all], że blog będzie anglojęzyczny. Jednak nie wyłącznie- każdy wpis będę okraszał własnym komentarzem po polskiemu; oczywistem jest chyba też to, że nie będę tych komentarzy pisał zrozumiale. To chyba zrozumiałe, że przenigdy?!

a właściwie prace przy nim: otóż nabrały tempa. Się oswajam z nowym sysem i powoli zauważam GRUBE różnice na korzyść.

Np. pomoc- są znaki zapytania, które kierują bezpośrednio do opisu w języku polskim. Blogger prowadzi więc za rączkę, chwała mu za to!

Wygląd- możesz go dostosować do własnych potrzeb bez pierdolenia z jakimiś kupowanymi kredytami i grzebaniu w CSS-ach. Gdy po raz pierwszy [w 2007] podchodziłem do blogspota właśnie wygląd szablonów i brak „kustomizacji” mnie odstręczał. Teraz jest, proszę Ciebie- zajebiście.

I- niestety- wychodzi na to, że nie jestem webmastah, oj nie jestem…

Ale opublikowałem już pierwszy wpis. Póki co jednak nikt go nie zobaczy, aż do chwili, kiedy każdy będzie mógł go zobaczyć.

Przebiegły, chytry, perfidny mam plan!

CDN.

zanim pojawi się w sieci [no dobra- już jest, ale ukryty] potrzebuje, by się postarać. trudno o to. o ten zapał, ten git, tę- rozumiesz- zajawkę.

nie ma tych rzeczy na tę chwilę ten nowy blog.

zastanawiam się, co mogę zrobić, aby je miau, ów blog.

i dochodzę do jednoznacznej konkluzji- nie pisz mląx na netmuzyce, wypość się, uschnij z niepisania. gdzieśkiedyś pojawi się ta nieodparta chęć grafomowy- pisz więc na nowym, ale nie publicznie!

nie czochraj się zasadnie gdy wolne masz, nie pisz tutaj już!

__________________

i to będzie raczej koniec.  ale kontynuacja nadciąga… muszę ją jednak wymyślić od nowa. dam sobie z tym radę, albo nie.

może jednak dam.

pozdrawiam.

już założony. faza testów trwa. multimedia, plajerki- zajebistość… ale kosmetyka bardziej wymagająca od użytkownika- w wordpressie nic się nie sypało na boki, lewo i prawo, na żadnej przeglądarce. na bloggerze jest jakaś chujnia po maksie- niby wolność, ale czuj-czuwaj! bez ingerencji w kod żaden aplet/ widget/ player nie wygląda poprawnie.

dlaczego nikt o tym nie informuje?

ja właśnie zatem informuję.

naturalnie rzecz cała jest do ogarnięcia w kilka chwil/ dni/ tygodni/ miesięcy. ale bez ogarnięcia się nie obejdzie. leniwym estetom wordpressa zatem polecam. i wiem, co piszę.

tak czy srak- netmuzyka dogorywa. 5 lat w necie to i tak jest za dużo, zważając na to, co wydarzyło się w necie przez 5 lat.

ale nadal będę tylko blogował, niczego nie inicjuję więcej, niczego nie wymagam od nikogo. zrobię sobie takie miłe miejsce w sieci, gdzie będzie można wejść i natychmiast wyjść- uprzednio ściągając [lub nie] usłyszaną, darmową nutkę. i raczej wyłączę komentarze, bo one nie mają sensu w tej niszy.

aha- i nie powiem, gdzie będę. poszukaj, jeśli Ci zależy na dobrej, ciepłej, darmowej muzyce.

ps. jeszcze tutaj pewnie coś napiszę, jeszcze się nie żegnam. więc nie płacz.

LINK.

co tam, że ten mój wpis jest bez sensu? cały ten blog ma coraz mniej sensu.

ale widzę światełko w tunelu.

widzę je, kurwa…

Ale nie dziś. Dziś medżik boks. I starczy z poniedziałku.

jest taka płyta, która do mnie zawsze dociera. i jest to nieco drimpop. ale nie jest to netaudio, więc musisz ją spiracić [bo raczej nie kupisz- powodzenia, jeśli masz zamiar].

zassałem ją dzisiaj- ostatnio słyszałem te piosenki 10 lat temu, ale znam je na pamięć.

link. link tylko informujący o kapeli. a płyta o której piszę jest z 1993. a może z 1994?

polecam. POLECAM.

ps. żałuję, że wyrzuciłem wszystkie kasety magnetofonowe. były na niektórych rzeczy kompletnie niepowtarzalne… cóż zrobić, gdy koń poniesie…

(Początek wpisu.)

Wtem!

Nawiążę do pewnego swojego wpisu- napisałem tam, że mam w poczekalni niesencyjnej plików „2.394 w 59 katalogach, co stanowi masę zerojedynek o sumie 18,1 GB”. Zabrałem się więc po tamtym wyznaniu dość ostro [czyli w tzw. międzyczasie to robię] do czyszczenia i na chwilę obecną [czyli- po trzech tygodniach] mam 2,257 plików w 69 katalogach, co stanowi masę zerojedynek o sumie 18,2 GB.

Nie wiem kurwa, jak ja to robię, serio. Ale takie są fakty!

_________________________________

Niesencja następna więc jak widać nie tylko dojrzewa, ale jakimś sposobem również nabrzmiewa, aż niedługo zabrzmi jakąś nutą rozwiniętą w pełną atrakcji część kolejną z serii kompilacji.

To tyle tytułem wstępu. Teraz rozwinięcie.

__________________________________

Następnych sześć wpisów rąbnę po kolei i bez żenady drenując lichy w objętości katalog z drimpopem. Zapodam Ci wszystko, co zamierzałem- nie będę się specjalnie rozczulał. To wszystko stanie się dziś, jutro i pojutrze. Weekend z drimpopem. Nie lubisz drimpopa? Czilłejwa? Nie wchuć do końca tygodnia na te strone.

Teraz zakończenie wpisu będzie.

__________________________________

Bez słuchania biorę ze wszystkich sześciu płyt drimpopowych drugie wałki i przerzucam je do plonsaia [co to plonsai powie Ci gugiel, jeśli nie wiesz]. Po co to robię? Żeby były plajerki przy drimpopach, jeśli nie wiesz.

Do usłychania! 

(Koniec wpisu.)

że zaczyna się robić coś niedobrego… Bowiem otóż przed chwilą zassałem drumbasa i technowe-deep-disco. Jeszcze nie wiem, co to może oznaczać, ale obawiam się, że podejrzewam coś niekoniecznie zgodnego z planem :(

Wyjebałem jakieś 170 adresów podających mi RSS’y, ale zostawiłem tych kilkadziesiąt, które robią za 800. Mam więc wciąż obraz tego, co się dzieje na scenie i na domiar złego- interesuję się tym nadal; śledzę i czasem czytam. Rzadziej słucham. I właściwie nie ściągam…

Ale przecież właściwie nie to nie znaczy tyle samo, co wcale nie, co nie?

Bo nie wiem.