uitdagen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]uitdagen
- to challenge
Conjugation
[edit]Conjugation of uitdagen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitdagen | |||
past singular | daagde uit | |||
past participle | uitgedaagd | |||
infinitive | uitdagen | |||
gerund | uitdagen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | daag uit | daagde uit | uitdaag | uitdaagde |
2nd person sing. (jij) | daagt uit, daag uit2 | daagde uit | uitdaagt | uitdaagde |
2nd person sing. (u) | daagt uit | daagde uit | uitdaagt | uitdaagde |
2nd person sing. (gij) | daagt uit | daagde uit | uitdaagt | uitdaagde |
3rd person singular | daagt uit | daagde uit | uitdaagt | uitdaagde |
plural | dagen uit | daagden uit | uitdagen | uitdaagden |
subjunctive sing.1 | dage uit | daagde uit | uitdage | uitdaagde |
subjunctive plur.1 | dagen uit | daagden uit | uitdagen | uitdaagden |
imperative sing. | daag uit | |||
imperative plur.1 | daagt uit | |||
participles | uitdagend | uitgedaagd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |