rechtvaardig

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌrɛxtˈfaːr.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: recht‧vaar‧dig

Etymology 1

From Middle Dutch rechtverdich. Equivalent to recht (“justice”) +‎ vaart +‎ ig (“-y”).

Adjective

rechtvaardig (comparative rechtvaardiger, superlative rechtvaardigst)

1. fair, just

   De doctrine van de rechtvaardige oorlog — The doctrine of justified war

Declension

Declension of rechtvaardig
uninflected	rechtvaardig
inflected	rechtvaardige
comparative	rechtvaardiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		rechtvaardig	rechtvaardiger	het rechtvaardigst het rechtvaardigste
indefinite	m./f. sing.	rechtvaardige	rechtvaardigere	rechtvaardigste
	n. sing.	rechtvaardig	rechtvaardiger	rechtvaardigste
	plural	rechtvaardige	rechtvaardigere	rechtvaardigste
definite		rechtvaardige	rechtvaardigere	rechtvaardigste
partitive		rechtvaardigs	rechtvaardigers	—

Derived terms

• rechtvaardigheid

Descendants

• Afrikaans: regverdig
• Negerhollands: rechtvaardig, regtveerdig

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

rechtvaardig

1. inflection of rechtvaardigen:
   1. first-person singular present indicative
   2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
   3. imperative